Pripyat dan Chernobyl yang telah terbiar selepas letupan rektor pada tahun 1986 © R.Vicups/Shutterstock
Peperangan moden telah mengakibatkan kemusnahan kepada ekosistem, daripada pelbagai segi seperti lebihan penggunaan terhadap tumbuhan dan haiwan kepada kebakaran dan pencemaran, yang akan memusnahkan habitat, dengan pengeluaran gas terhadap rumah hijau daripada kawasan perindustrian. Kawasan flora dan fauna atau biota akan pulih secara perlahan terhadap spesis yang tidak banyak bergerak yang mana akan mengeluarkan baka secara perlahan. Ianya boleh mengambil berabad lamanya untuk hutan pulih. Oleh itu, Konvensyen Geneva menghendaki kawasan yang terlibat dengan peperangan untuk melindungi alam sekitar yang asal daripada "tersebar luar, dalam jangka panjang dan kemusnahan yang teruk", dan melarang cara atau jenis peperangan "di mana dengan sengaja atau mungkin akan mengakibatkan kepada" membawa kepada kemusnahan. Kemusnahan tersebut akan terjadi disebabkan oleh penggunaan senjata nuklear. Di Chernobyl dalam Ukraine, di mana rektor nuklear telah meletup pada tahun 1986, banyak fungsi daripada tanah pulih dalam masa 30 tahun, tetapi kesan-kesan lain terhadap flora dan fauna atau biota mungkin memakan masa lebih lama. Bahaya daripada ekosfera daripada penggunaan senjata nuklear yang pelbagai termasuk kebarangkalian daripada satu 'nuklear musim sejuk' dengan perkembangan kecil tumbuhan untuk beberapa tahun.
Satu kegagalan tadbir urus.
Bangunan dan pokok yang musnah disebabkan peperangan di Chechnya © V.Melnik/Shutterstock
Peperangan mewakili kegagalan satu tadbir urus. Manusia telah berevolusi sebagai haiwan yang merangkumi sifat bersaing dan bersosial. Disebabkan oleh bahaya daripada persaingan yang agresif, undang-undang sosial telah dibangunakn bagi mengawal selia perlakuan manusia di dalam masyarakat. Baru-baru ini, Bangsa-bangs Bersatu dan lain-lain forum peringkat global telah membuat ketetapan antrabangsa secara bersama ke atas standard yang ideal terhadapa perlakuan merentasi kesemua masyarakat, seperti contoh melalui Konvensyen Geneva. Kesemua masyarakat menukar perunangan dalam mereka dari masa ke semasa, tetapi perlu melakukannya di tempat mreka sendiri. Komunikasi moden boleh mempercepatkan perubahan tetapi informasi yang salh boleh timbul dan mengakibatkan perkara yang agresif.
Kesan secara tidak langsung dan satu kemungkinan solusi global dengan lokal
Angsa berenang dengan tenang berdekatan dengan sebuah kapal perang © Ellen6/Shutterstock
Kesan-kesan tidak langsung daripada peperangan kemungkinan merupakan kemusnahan terburuk daripada kesemua ekosfera. Kemanusiaan telah pun melawan satu peperangan melawan Covid-19, tetapi berhadapan satu ancaman yang dasyat daripada perubahan iklim. Untuk kekal bertahan daripada ancaman memerlukan secara sebulat suara daripada semua negara, termasuk juga kekuatan ekonomi peringkat kebangsaan yang kuat untuk memberikan dana terhadap perubahan kepada tenaga baharu. Pencerobohan di dalam dan di antara negara bukan sahaja akan merosakkan ekonomi peringkat kebangsaan tetapi ianya akan memesongkan perhatian awam daripada menumpukan perhatian kepada perubahan iklim. Pencerobohan boleh merebak di dalam negara daripada polarisasi atau ketidakseimbangan perantaraan internet. Jadi, orang tempatan yang menguruskan tanah dan spesis mungkin akan menjadi tidak bertoleransi terhadap minat kepada perkara lain yang terdapat dalam alam semulajadi, sebaliknya terjadi kebudayaan baharu bersama yang menentang perubahan iklim, apabila terdapat pendapat yang disalurkan dengan cara yang berlainan yang terdapat di media sosial.
Bagaimanapun, internet mengakibatkan peluang tadbir urus yang mana sangat penting sama seperti ianya menjadi ancaman kepada integriti kebudayaan. Sama seperti persetujuan garis panduan konsensus daripada pelbagai minat terhadap asas kepada kerajaan tempatan. Internet telah membenarkan tadbir urus glokal (global dan lokal), sebagai contoh dengan pengetahuan tempatan dan pemantauan bertukar kepada membimbing daripada peringkat global (seperti dalam jaringan ini). Peningkatan organisasi adalah setaraf dengan keputusan konsensus boleh memberikan masa kemanusiaan kepada mencari bagaimana tadbir urus dengan bersendiri atau pelbagai pihak boleh bekerja dengan baik di peringkat nasional dan persekutuan.