ماموریت ما

Naturalliance برای هدایت مردم به احیا و پایداری طبیعت غنی و خدماتی که از آن در زندگی بهره مند میشوند می باشد.

اکوسیستمهای طبیعی زمین و منابع آن

زمین را به عنوان یک توپ فوتبال در دستان خود تصور کنید.لایه اکوسفر، همان لایه ای که تضمین کننده بقا بر روسطح و زیر زمین و آب میباشد، نازکتر از ناخن است! این لایه اکوسفر بسیار شکننده شامل ترتیبی از سیستمهاست که از گیاهان، حیوانات و سایر موجودات تشکیل شده که و خاک و آب و هوا آنها را پشتیبانی میکنند. ما بخشی از این اکوسیستمها هستیم که شامل جنگلها،کوه ها،علفزارها، بیابان ها، دریاچه ها، رودها و دریاها می باشند.ما انسانها برای بقا به سلامت اکوسیستمها و منابع حاصل از آنها وابسته هستیم.

موجودات داخل اکوسیستمها

یک جمعیت کوچک ازموجودات(گیاهان،جانوران،قارچها و یا سایر میکروارگانیسمها) را در یک اکوسیستم با وفور مواد غذایی و شکارچیان محدود یا بدون شکارچی،بدون بیماری، انگل و سایر عوامل مرگ و میر تصور کنید.آزمایشات نشان داده است که این جمعیت رشد میکند. زمان چند برابر شدن این جمعیت با توجه به انداره آن موجود متفاوت است به طور مثال باکتری ها که در دقیقه دو برابر میشوند. اما دهه ها یا بیشتر برای فیلها زمانبر است و یا جمعیت گیاهان و جانوران کوچک که دریک سال چندین بار توالی دارد. چنین جمعیت های سرانجام با محدودیت منابع مواجه شده و سقوط جمعیتی در اثرگرسنگی اتفاق خواهد افتاد. اگرچه عموما جمعیت های گیاهان و جانوران رشد اینچنینی ندارند. تصادفات،شکار و بیماری ها مازاد جمعیت جوان قابل رشد را حدف خواهد کرد و گرسنگی تعداد بسیار محدودی را از بین می برد. تعداد محدودی هم به سنین پیری می رسند. این مرگ و میرها فراهم آورنده مواد مغذی برای سایرموجودات اکوسیستمها و ما می باشند.

اثرات ما بر اکوسیستمها

انسانها قبل از اینکه بیاموزند چگونه حیوانات را اهلی کنند و غلات را کشت کنند هزاران سال به صورت شکارچی- خوراک جو زندگی میکردند. گسترش کشاورزی بعد از آخرین عصر یخبندان به وقوع پیوست که تولید ذخیره غذایی که اجازه یکجانشینی و گسترش و شکوفا شدن ودر نهایت بنیان شهرها گردید را فراهم آورد. پس از ان جمعیت انسانها به صورت سرسام آوری بالا رفت که منجر به خسارت به اکوسیستمها و آب و هوا گردید. اگر این تخریب ها خارج ازمرز توان احیا باشد این اکوسیستم از عملکرد طبیعی خارج شده و سبب اثرات مشکل آفرین بر معیشت انسانها و سایر اشکال حیات میگردد. در حاشیه شهرها فعالیتهای ما ممکن است به بهره برداری محلی از گونه های وحشی به صورت غیر مدیریت شده منجر گردد. ما شهرنشین ها به اکوسیستمهای کشاورزی در هرجا برای تولید منابع فراوان نیازمندیم. در دنیای مدرن تعداد محدودی از شهروندان با این چرخه آشنایی داشته و قوانین بوسیله اکثریت شهرنشین که معمولا با حوامع محلی روستا نشین بیگانه هستند تدوین میشود. با جمعیت بی ساقه اکنون بسیار مشکل خواهد بود اگر ما بخواهیم از خسارت به ظرفیت اکوسیستمها، بدون توجه به رویگرد آگاهانه و پیوسته با عنایت به علم ودانش کاربردی اجتناب کنیم.