Διακυβέρνηση για τους φυσικούς πόρους

Η Ινουίτ παραδοσιακή γνώση βοήθησε στην επίλυση του μυστηρίου της αρκτικής αποστολής του Franklin © WikiCommons

Η διακυβέρνηση είναι ο τρόπος με τον οποίο η ανθρώπινη κοινωνία διαχειρίζεται τις υποθέσεις της. Δεν είναι απλώς η ανώτερη κυβέρνηση. Εκτός από τις δικτατορίες, η διακυβέρνηση χρειάζεται λαϊκή συγκατάθεση, η οποία πρέπει να ενημερώνεται με γνώσεις βασισμένες στην επιστήμη και/ή την εμπειρία. Η «Παραδοσιακή Γνώση» αναπτύσσεται μέσα από παρατεταμένες παρατηρήσεις της φύσης που μετατράπηκαν σε πρακτικές διακυβέρνησης από ανθρώπους που διαχειρίζονται περιοχές για αιώνες με ενσυναίσθηση για τα τοπικά κίνητρα. Αυτή η ολιστική γνώση είναι δύσκολο να αναπαραχθεί και ως εκ τούτου αποτελεί έναν πολύτιμο πόρο. Η «σύγχρονη επιστήμη», η οποία συγκρίνει τις παρατηρήσεις σε διάφορες περιοχές και πραγματοποιεί πειράματα, μπορεί να αποκτήσει γρήγορα στοιχεία, τα οποία είναι σημαντικά σε περιόδους αλλαγής. Η προσαρμοστική διαχείριση μπορεί να βοηθήσει στην ενημέρωση των αποφάσεων, μαθαίνοντας από το τι λειτουργεί και τι δεν λειτουργεί με ένα δομημένο τρόπο.

Θαλάσσια πτηνά που απειλούνται από τη ρύπανση, την αλλαγή του κλίματος, την υπεραλίευση και τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα © Marina Rosales Benites de Franco

Η IUCN έχει μια παγκοσμίως αποδεκτή διαδικασία για τον καθορισμό της κατάστασης των ειδών, με βάση το μέγεθος του πληθυσμού και τα ποσοστά παρακμής. Εάν δεν υπάρχει συνεπής ένδειξη παρακμής με βάση τα δεδομένα, ένα είδος είναι «λιγότερο ανησυχητικό», ενώ ένα είδος του οποίου ο ώριμος πληθυσμός μειώνεται γρήγορα σε σύγκριση με τη διάρκεια ζωής του (συνήθως εντός δύο δεκαετιών για τα πτηνά) είναι «απειλούμενο». Εάν μπορούν να βρεθούν μέθοδοι για να αντιστραφούν οι λόγοι για την παρακμή, οι πληθυσμοί όλων εκτός από τα μεγαλύτερα είδη μπορούν γρήγορα να διπλασιαστούν ξανά και να αναπτυχθούν ακόμη περισσότερο. Δύο μέθοδοι έχουν βρεθεί από τις αρχές για την αντιστροφή των μειώσεων στους πληθυσμούς ειδών: τιμωρίες και ανταμοιβές.

Προστασία και τιμωρία

Οι αρχικοί ιατροδικαστές DNA χρειάστηκαν αίμα, αλλά τώρα χρειάζονται μικροσκοπικά δείγματα © Anatrack Ltd

Η IUCN διαθέτει επίσης κατηγορίες προστατευόμενων περιοχών, που ποικίλλουν από τη γη όπου επιτρέπονται οι περισσότερες ανθρώπινες δραστηριότητες σε περιοχές στις οποίες η πρόσβαση περιορίζεται. Η προστασία των ειδών ποικίλλει επίσης σε ισχύ, από εκείνη που εφαρμόζεται μόνο κατά τη διάρκεια της εκτροφής έως την απαγόρευση της θανάτωσης χωρίς καμία εξαίρεση. Τα συμφέροντα των «δικαιωμάτων των ζώων» ακόμη φιλοδοξούν να απαγορεύσουν κάθε φύλαξη ζώων. Οι νόμοι προστασίας επιτυγχάνονται εάν έχουν δημόσια υποστήριξη και οι παραβιάσεις εντοπίζονται εύκολα, για παράδειγμα με τους ιατροδικαστές DNA. Η προστασία είναι λιγότερο αποτελεσματική αν τα είδη προκαλούν αξιοσημείωτη βλάβη στις τοπικές κοινότητες, ειδικά εάν οι παραβιάσεις αποκρύπτονται εύκολα. Δρακόντειοι περιορισμοί και τιμωρίες που δεν αποτρέπουν τους παραβάτες εάν ο κίνδυνος ανίχνευσης είναι χαμηλός, μπορούν να αποξενώσουν τις τοπικές κοινότητες.

Ανταμοιβές και αποκατάσταση

Πιστοποίηση άγριων φυτών από την πρωτοβουλία FairWild © Traditional Medicinals Inc

Όταν τα ζώα προκαλούν προβλήματα, κερδίζει στήριξη η διαχείριση αυτών από τους τοπικούς πληθυσμούς. Η διατήρηση και αποκατάσταση των οικοσυστημάτων απαιτεί τοπικές προσπάθειες για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Οι νόμοι δεν μπορούν να επιβάλουν την απαιτούμενη προσπάθεια και οι περιορισμοί στη διαχείριση μπορούν να αποτρέψουν αυτήν την προσπάθεια. Ωστόσο, εάν τα άγρια ​​είδη έχουν αξία και μπορούν να χρησιμοποιηθούν με βιώσιμο τρόπο "για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες και τις προσδοκίες των σημερινών και των μελλοντικών γενεών", οι κοινότητες θα συντηρήσουν τους πληθυσμούς αυτούς, εκτός αν πληρώσει περισσότερα η κτηνοτροφία. Για τη διατήρηση πολύ προβληματικών ειδών, οι ανταμοιβές λειτουργούν καλύτερα από τον εξαναγκασμό. Η απόκτηση κρέατος και η πώληση πολύτιμων δικαιωμάτων κυνηγιού μπορεί να είναι μια ισχυρή ανταμοιβή, καθώς μπορεί και η άγρια ​​φύση να συνυπάρχει στα μέρη εκείνα που ο τουρισμός μπορεί να δώσει τοπική αξία χωρίς να βλάπτει τα οικοσυστήματα. Άλλες ανταμοιβές για τη διατήρηση είναι η πληρωμή από το κράτος για τη σωστή διαχείριση και βραβεία για τις βέλτιστες πρακτικές. Είναι επίσης καλό να χρησιμοποιούμε φυσικά προϊόντα με πιστοποιητικά που αποδεικνύουν ότι η χρήση τους είναι βιώσιμη. Η πιο πρόσφατη σημαντική διεθνής συμφωνία για τη διατήρηση της φύσης, η σύμβαση για τη βιολογική ποικιλότητα, αναφέρει ότι η βιώσιμη χρήση είναι πενταπλάσια από αυτή που αναφέρεται στην προστασία.

Προσαρμοστική διακυβέρνηση

Η σωστή διακυβέρνηση θα πρέπει να προσαρμόζεται στις αλλαγές των περιστάσεων και των αποδεικτικών στοιχείων. Για παράδειγμα, ένα άφθονο είδος που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με βιώσιμο τρόπο μπορεί να γίνει σπάνιο και να χρειαστεί προστασία, αλλά μόνο μέχρι να αποκατασταθεί η αφθονία του, έτσι ώστε η επιστροφή στα οφέλη από την αειφόρο χρήση να παρακινήσει και πάλι τη διατήρηση των οικοσυστημάτων του. Οι άνθρωποι σε άλλα μέρη μπορούν να αντιταχθούν στη βιώσιμη χρήση εάν το είδος έχει συνδεθεί με την προστασία ή τουρισμό, ή κερδίζονται χρήματα με την κάλυψη της ζήτησης μέσω της εγχώριας αναπαραγωγής. Μπορεί να υπάρχουν απαιτήσεις για περιορισμούς και λεπτομερή παρακολούθηση που οι ντόπιοι της περιοχής δεν μπορούν να εφαρμόσουν χωρίς βοήθεια. Παρόλα αυτά, όσοι αγαπούν και διαχειρίζονται τη γη όπου ζουν, έχουν συνήθως περισσότερο ρεαλιστικές πιθανότητες να διατηρήσουν τη φύση, αν κατευθύνονται προσεκτικά, παρά από εκείνους που επιθυμούν να προστατεύσουν την άγρια ​​ζωή των άλλων ανθρώπων. Η σωστή διακυβέρνηση συνεπάγεται τη θέσπιση νόμων που μπορούν να προωθήσουν τη διατήρηση μέσω βέλτιστων πρακτικών και να επιτρέψουν στους τοπικούς πληθυσμούς να ωφεληθούν και πάλι με βιώσιμο τρόπο. Το Συμβούλιο της Ευρώπης ενέκρινε χάρτες που επικαλούνται αυτές τις αρχές, όπως η σύμβαση για τη διατήρηση των μεταναστευτικών ειδών λειτουργεί για την εφαρμογή τους στο πρόγραμμά Raptors MoU.