Η χρήση των άγριων ειδών είναι σε γενικές γραμμές βιώσιμη για τη συλλογή και το κυνήγι αναψυχής (από τον J Mühle από το IPBES ASUB).
Υπάρχουν περίπου 8 δισεκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο. Πάνω από ένας στους τρεις εξαρτάται από τη συλλογή άγριων φυτικών ειδών για τροφή και καύσιμα, από την αλιεία και το κυνήγι, κυρίως στις φτωχότερες χώρες. Στις πλουσιότερες χώρες, τα άγρια είδη συμβάλλουν στην ποικιλία τροφίμων, την υγεία και την αναψυχή, ενώ η διατροφή προέρχεται κυρίως από τη γεωργία. Οι άνθρωποι παντού εξαρτώνται από τη φύση για καθαρό αέρα και νερό, και συνεπώς από τα υγιή οικοσυστήματα. Η γεωργία είναι απαραίτητη για τη διατροφή του κόσμου. Ωστόσο, η καλλιέργεια δεν πρέπει να γίνεται τόσο εντατική ώστε να καταστρέφει την ικανότητα των οικοσυστημάτων να μας διατηρούν υγιείς.
Μια αξιολόγηση από τα Ηνωμένα Έθνη έδειξε ότι η χρήση των άγριων ειδών από εμάς είναι σε γενικές γραμμές βιώσιμη για τη συλλογή και το κυνήγι αναψυχής στην ξηρά. Είναι λιγότερο βιώσιμη όταν εξαρτόμαστε από άγρια είδη ζώων για τροφή, ιδίως όταν τα αγροκτήματα και άλλες μορφές ανάπτυξης μεταποιούν τόση γη που τα οικοσυστήματα μπορούν να υποστηρίξουν λιγότερη άγρια ζωή. Η βιωσιμότητα ορισμένων θαλάσσιων αλιευμάτων έχει γίνει χαμηλή, αλλά βελτιώνεται μετά από μια περίοδο υπερβολικής χρήσης που προκάλεσε μείωση των ιχθυαποθεμάτων. Η αξιολόγηση έδειξε επίσης ότι η βιώσιμη χρήση των άγριων ειδών έχει τεράστιο ανεκμετάλλευτο δυναμικό που μπορεί να συμβάλει στην επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ.
Η διατήρηση χρειάζεται τοπική δέσμευση
Σε ένα υγιές οικοσύστημα, οι Περουβιανοί εκτρέφουν άγρια βικούνα κάθε χρόνο για το πολύτιμο μαλλί τους © Ryan Smith/Shutterstock
Όταν η εκμετάλλευση είναι βιώσιμη, τα είδη διατηρούνται για το μέλλον. Ωστόσο, τα είδη δεν μπορούν να διατηρηθούν χωρίς υγιή οικοσυστήματα. Η δυνατότητα χρήσης άγριων ειδών αποτελεί επομένως ισχυρό κίνητρο για τις κοινότητες να διατηρήσουν τα είδη και τα οικοσυστήματα από τα οποία εξαρτώνται. Στις πλουσιότερες χώρες, η ψυχαγωγική χρήση της άγριας πανίδας ενθαρρύνει την παρακολούθηση των ειδών, την αποκατάσταση των βιοτόπων, την εκπαίδευση των πολιτών και την επιστήμη που στηρίζει αυτές τις δραστηριότητες. Η πολιτιστική κληρονομιά αποτελεί επίσης κίνητρο για τις κοινότητες παντού, επομένως οι μακροχρόνιες γνώσεις των ιθαγενών πρέπει να διαφυλάσσονται και να γίνονται σεβαστές. Σε όλες τις περιπτώσεις, οι ντόπιοι πρέπει να ενδυναμωθούν για τη λήψη τοπικών δράσεων διατήρησης. Οι προστατευόμενες περιοχές είναι γνωστό ότι ωφελούν την τοπική αλιεία, συνεπώς η βιώσιμη χρήση μπορεί να ωφεληθεί από την τοπική προστασία και τα αποθέματα, αλλά μόνο όταν οι κοινότητες συμφωνούν ότι τα μέτρα διαχείρισης, συμπεριλαμβανομένων των απαγορεύσεων, είναι κατάλληλα.
Μπορεί να συμβάλει ο τουρισμός;
Ο προσεκτικά ρυθμισμένος αλιευτικός ή κυνηγετικός τουρισμός μπορεί να συμβάλει στη διατήρηση μεγάλων περιοχών © Shutterstock/wwwarjag
Ο τουρισμός για την παρατήρηση της άγριας ζωής μπορεί να αποφέρει εισόδημα στις κοινότητες. Ωστόσο, η βιωσιμότητα του τουρισμού περιορίζεται από τους περιορισμούς στα ταξίδια, τα οποία μπορεί να προκαλούν μεγάλες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα. Οι επισκέπτες ασκούν επίσης πρόσθετη πίεση στα τοπικά οικοσυστήματα, για παράδειγμα για το νερό. Ο τουρισμός μπορεί να είναι πιο βιώσιμος από οικολογικής άποψης εάν μπορούν να επιβληθούν υψηλότερες τιμές για την πρόσβαση στους τοπικούς πόρους. Έτσι, η προσεκτικά διαχειριζόμενη αλιεία ή το κυνήγι μπορεί να αποδώσει στη διατήρηση μεγάλων περιοχών, υπό την προϋπόθεση ότι οι ντόπιοι κάτοικοι μοιράζονται και μεταδίδουν ευρέως τα οφέλη για τους ίδιους και την άγρια φύση.
Διατήρηση βασισμένη στην κοινότητα
Δισεκατομμύρια άνθρωποι που συλλέγουν, ψαρεύουν και κυνηγούν πρέπει να διατηρήσουν τον πλούτο της φύσης από τον οποίο εξαρτώνται © Shutterstock/hortimages
Η τοπική βιώσιμη χρήση, χωρίς μετακινήσεις, υποστηρίζει την τοπική ευαισθητοποίηση για τα οφέλη της φύσης. Απαιτεί τα είδη που χρησιμοποιούνται να είναι άφθονα και οι ντόπιοι να έχουν την κυριότητα των μέσων για την υποστήριξη αυτής της αφθονίας, γεγονός που μπορεί να προωθήσει δράσεις διατήρησης παντού. Τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων που συλλέγουν, ψαρεύουν και κυνηγούν πρέπει να ενθαρρυνθούν και να ενδυναμωθούν ώστε να διατηρήσουν τον πλούτο της φύσης από τον οποίο εξαρτώνται. Πρέπει να παρακολουθούν και να διαχειρίζονται το περιβάλλον τους, ώστε να διασφαλίζουν ότι η μεταβολή της γης για καλλιέργεια δεν θα κάνει τα άγρια είδη τόσο σπάνια ώστε να μην μπορούν να συλλεχθούν. Πρέπει να καθοδηγήσουμε αυτή την επιστήμη των πολιτών και να ενθαρρύνουμε τις δραστηριότητες των πολιτών που βοηθούν τη φύση, όχι να εμποδίζουμε αυτή την παρέμβαση. Ας εξετάσουμε αν η επιστημονική επανάσταση μπορεί να αναιρέσει τη ζημιά στη φύση που προήλθε από την αγροτική επανάσταση, την εργοστασιακή αλιεία και άλλες μορφές εντατικής ανάπτυξης!